Projekt Poniatowski – to seria koncertów z programem nieznanej publiczności Mszy F dur księcia M.J.K Poniatowskiego. Projekt zakłada realizację monumentalnych koncertów w najwiekszych, historycznych katedrach na świecie w wersji orkiestrowej jak i oryginalnej. Koncerty mają formułę otwartą i są bezpłatne dla publiczności. Do tej pory Mszę ks. Poniatowskiego zaprezentowano z dużym sukcesem w Siedlcach, Krakowie, Warszawie, Szczecinie, Bielsku -Białej, Przemyślu, Lwowie, Barcelonie, Lizbonie, Rzymie czy w Paryżu.
Projekt Poniatowski realizowany był pod honorowym patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Piotra Glińskiego a niniejsze zadanie posiada patronat Premiera Mateusza Morawieckiego.
Misją kultury – obok pielęgnowania dziedzictwa tak materialnego, jak i duchowo symbolicznego – staje się także wydobywanie z czeluści zapomnienia postaci i dzieł, które należeć powinny do wysokiego kulturowego dorobku danego społeczeństwa i kanonu twórczości. Jedną z takich zapomnianych postaci jest muzyk patriota – śpiewak, kompozytor i polityk w jednej osobie – Książę Józef Michał Ksawery Franciszek Poniatowski (1816- 1873). W ostatnich latach przywracany zostaje zbiorowej pamięci narodowej i publiczności. Zrodził się więc pomysł, aby jego Mszy F dur nadać nową postać – to co w oryginale przeznaczone zostało tylko dla organów czy fortepianu ubrać w szatę barw orkiestrowych. I tym samym ofiarować dziełu wartości nowe – ze strony współczesnych twórców. Siłą muzyki jest przecież budowanie mostów oraz znoszenie barier w imię wartości wspólnotowych, tworzących fundament europejskiej świadomości i wrażliwości.
Józef Michał Ksawery Franciszek Poniatowski to postać w kulturze wyjątkowa: artysta i polityk, śpiewak i patriota, dyplomata i muzyk – istny człowiek renesansu. W jego życie wpisały się muzyka i szlachetna służba dla wysokich społecznych czy pokojowych wartości. Przywracanie kulturze dzieł zapomnianych w tyglu historii wzmacnia polską markę – w kraju i za granicą. Polskość zyskuje tym samym wartość uniwersalną, zachowując zarazem to co dla niej specyficzne i ją wyróżniające. A nie ma chyba lepszego „ambasadora” Polskiej Sprawy w świecie, jak właśnie Muzyka, będąca językiem uniwersalnym i przemawiającym wprost.
Msza Poniatowskiego ma szanse wejść do żelaznego repertuaru utworów religijnych – obok mszy i Requiem Wolfganga Amadeusza Mozarta czy mszy Gioacchino Rossiniego. Potrzebujemy tu i teraz dzieł, które ofiarowują przeżycie natury duchowej – bo to przecież wartości chrześcijańskie są fundamentem kultury europejskiej. Józef Michał Ksawery Poniatowski, w życiu którego muzyka i polityka stanowiły polifoniczny splot, jako śpiewak i kompozytor oraz dyplomata i uczestnik misji dyplomatycznych stał się znaną charyzmatyczną postacią swoich czasów. W dobie nasilania się konfliktów religijnych i ubożenia duchowego społeczeństwa muzyka – także piękna muzyka Poniatowskiego – może odważnie służyć idei dialogu i wzmacniania wartości chrześcijańskich. Może także stać w obronie wartości duchowych, realizując sens wspólnotowy. I jednocząc – w żywiole poznania i piękna.
